Kobiecie nie dogodzisz

Ostatnio byłem świadkiem dyskusji kilku mężczyzn, której pointą było stwierdzenie: „Stary, kobiecie nie dogodzisz… Tak źle i tak nie dobrze”. Zdziwił mnie zarówno przebieg dyskusji jak i wniosek. Wydawało mi się, że wiedza dotycząca oczekiwań kobiet wobec mężczyzn i vice versa jest już dostępna i każdy z niej korzysta. Przecież chodzi o nasze codzienne życie. No, ale od początku.

Kwestia dotyczyła wspólnych zakupów, kiedy żona poprosiła męża, żeby poszedł z nią na zakupy. Temu się nie chciało i chciał jej dać kilka stów na zakupy, żeby ją spławić. Ona jednak prosiła dalej, żeby on poszedł z nią bo chciałaby, żeby jej doradzić w sprawie butów, sukienki czy torebki… Facet w końcu się zgodził i poszedł z nią.

Pokłócili się. On… skoro już poświęcił się (wysilił, zgodził – może pasować tutaj inny czasownik) w jego mniemaniu robi to po to, by jej pomóc. A pomoc w jego rozumieniu, polega na tym, żeby doradzić co ma wybrać. No bo w męskiej logice musi być jakiś cel. Ona zaczęła się denerwować w trakcie zakupów, że jej doradza, i że ją pospiesza. On w końcu też dlatego, że nie dość, że poświęcił jej czas to jeszcze narzeka, a przecież to wszystko z dobrego serca bo sama chciała… 🙂 Pozostali Panowie w dyskusji przyklasnęli i stwierdzili, że byli dokładnie w takiej samej sytuacji, a jeden z nich nawet stwierdził: „Skoro chce, żebym z nią szedł to niech mnie już słucha”

Cholera 😉 Poczułem się zaskoczony dlatego, że wydawało mi się, że temat ten jak świat długi i szeroki jest już tak powszechnie znany i obgadany na wszystkie możliwe wersje wydarzeń. Napisano już o tym na tysiące blogów i powstało wiele książek wyjaśniających jakie są oczekiwania drugiej strony. Zrozumiałem tym samym, że mój wkład w poszukiwanie wiedzy dotyczących relacji nie idzie na marne.

NO WIĘC O CO CHODZI PANOWIE?

Powtórzę to co powiedziałem im, a na co kilka siedzących cicho do tej pory kobiet przyklasnęło z radością: Chodzi o: uwagę, o proces, a nie cel, o to, żeby poczuła się dla was ważna. To nie jest kwestia zasobności waszych portfeli, znajomości mody czy łaski waszego wolnego czasu. Chodzi o to byście poświęcili jej swoją uwagę, zatroszczyli się i pokazali, że jesteście z nią poprzez zaangażowanie. Kiedy jesteś już w sklepie to na pytanie czy Ci się podoba nie odpowiadaj lepiej „Ładna, chodźmy do kasy” czy „Brzydka, weź inną„, ale „Kochanie, wyglądasz świetnie w tej bluzce, może sprawdzisz jeszcze tę?” Cała filozofia. Widziałem w tej sytuacji zakłopotane miny facetów, przecież cholera jak ładna to kupujemy i lecimy do domu… Po co kombinować? Jej chodzi o proces, a nie o cel. Przymierzanie ciuchów może stanowić dla niej formę rozrywki, a nie sam fakt zakupu jak dla nas. My mężczyźni mamy tendencję do zakładania rękawiczek „Pana Załatwiacza”, to się sprawdza doskonale w pracy i często w domu także, ale nie przy takich okazjach.

PROCES, A NIE CEL. ZAPAMIĘTAJ TO.

Zaznaczam także, że oczywiście człowiek, człowiekowi nie równy i jeden mechanizm nie dotyczy wszystkich. Statystyka w moich doświadczeniach (czyli także w tych, których słyszałem od osób mi bliskich) jest praktycznie jednogłośna w tej sprawie.

Polecana bibliografia:

1. „Prawdziwy mężczyzna„, Malwina Gartner
2. „Mężczyźni są z Marsa, a kobiety z Wenus„, John Gray